De week van de Lentekriebels: seksuele vorming op basisschool zorgt voor storm aan kritiek

Afgelopen week was De week van de Lentekriebels. Een projectweek waarin gewerkt wordt aan relationele en seksuele vorming in het basis- en speciaal onderwijs. Iedere school mag zelf weten hoe zij deze lessen invullen. Het thema dit jaar was: ‘Wat vind ik fijn?’. Dat schoot veel ouders in het verkeerde keelgat. 

Hoewel de insteek van De week van de lentekriebels onschuldig was, ‘wat vind ik fijn’, ontstond er behoorlijk veel ophef over De week van de lentekriebels van dit jaar. Kritiek als “Waarom moet mijn kind leren hoe hij moet masturberen” kwam voorbij. Terwijl het idee was: leren over je lijf, praten over wat je fijn vindt, autonomie en een positief zelfbeeld. Zo kan het zijn dat er een kindje in de klas zit dat dol is op knuffelen zijn klasgenoten het liefst de hele dag knuffelt, maar ook een kindje die dit niet prettig vindt. Door te leren communiceren over wat je wel en niet wil, bouw je zelfvertrouwen op om dit te blijven doen in de rest van je leven.

Onder andere de volgende vragen werden beantwoord, zo is te lezen op de website seksuelevorming.nl:

• Leren kennen van je lichaam: Hoe ziet mijn lijf er uit? Wat zijn de overeenkomsten en verschillen met anderen? Hoe zien de geslachtsdelen er uit en welke namen zijn er allemaal voor? Wat is de functie van de geslachtsdelen en in het bijzonder van de clitoris. Welke veranderingen vinden er plaats in de puberteit?
• Positief zelfbeeld & zelfbewustzijn: Hoe kijk ik naar mijn lijf? Wat voelt fijn en wat niet? Waar en wanneer wil ik aangeraakt worden? En wat wil ik niet? Voel ik mij oke over mijn lijf? Welke impact hebben bepaalde schoonheidsidealen op mij? Hoe zit dat eigenlijk met seks en de media?
• Consent, praten over wensen & grenzen: Hoe laat ik het weten als ik iets fijn vind en hoe laat ik het weten als ik iets niet fijn vind? En hoe weet ik dat van een ander?

Dat betekent overigens niet dat in groep een al gepraat wordt over de clitoris en wat de functie van de geslachtsdelen is. Op de website is ook te lezen dat ze met de seksuele en relationele vorming proberen aan te sluiten bij de ontwikkeling, v ragen en interesse van kinderen. De onderwerpen sluiten aan op hun leeftijd en leefwereld.

Oké, het voelt misschien wat ongemakkelijk dat jouw kleintje ooit een groot kind wordt die seksuele relaties zal aangaan, maar als het goed is, gebeurt dat wel. Seksualiteit hoort bij het leven, dat is nou eenmaal zo. Door goede seksuele en relationele vorming op school te krijgen, leren jongeren alles over hun lichaam, relaties en seksualiteit. Iets dat al veel vroeger begint dan wij denken. Als kinderen zeven zijn, leren ze de ‘gedragsregels’ en hebben ze “verkering” of zijn ze “verliefd”. Bovendien ontwikkelen kinderen, als ze al vroeg seksuele vorming krijgen, adequate normen en waarden én leren ze respectvol met elkaar om te gaan.