Als je kind dit vaak zegt, betekent het dat je kind hoogbegaafd is

Ja, sommige kinderen zijn heel slim. Misschien wel wat slimmer dan de rest. Waar kun je dat nou aan merken, dat je kind hoogbegaafd is?

Hoogbegaafdheid is een complex en vaak verkeerd begrepen fenomeen. Het gaat niet alleen om een hoog IQ, maar ook om een uniek denk- en leerproces, een sterk gevoel van emotionele intensiteit en een diepe behoefte aan betekenisvolle uitdagingen.

Dus: het is meer dan alleen maar slim zijn. Er moet ook motivatie zijn om iets met die intelligentie te doen, bijvoorbeeld. Maar wat zeggen heel slimme kinderen nou? Allereerst kun je het herkennen aan het woord ‘waarom’. Een kind dat vaak de vraag “waarom?” stelt, kan hoogbegaafd zijn. Dit lijkt een eenvoudige vraag, maar bij hoogbegaafde kinderen is dit vaak een weerspiegeling van een diepe nieuwsgierigheid en een sterke behoefte om de wereld te begrijpen. Hun drang naar kennis gaat verder dan simpele antwoorden. Ze willen vaak weten hoe dingen werken en wat de onderliggende principes zijn.

Slimmerik

Maar dan die ene vraag, die verraadt dat ze heel slim zijn? ‘Mag ik iets nieuws proberen? Mag ik iets anders doen?’. Kinderen die heel veel kennis hebben, zijn vaak snel verveeld. Op school, maar thuis ook. Dus ze willen constant een nieuwe hobby of naar een nieuwe plek gaan. Ze willen geprikkeld worden met andere ervaringen en gaan daarom een stuk sneller dan normaal is voor hun leeftijd. Ze zeggen overigens niet snel dat ze zich vervelen, want zo voelen ze dat niet. Ze moeten alleen meer uitgedaagd worden. Andere dingen zien en horen dan dat ze al kennen.

Een IQ van 130 of hoger wordt doorgaans als een indicatie van hoogbegaafdheid beschouwd, maar emotionele en sociale kenmerken spelen ook een rol. Andere tekenen van hoogbegaafdheid zijn bijvoorbeeld een rijke woordenschat op jonge leeftijd, het vermogen om verbanden te leggen tussen complexe concepten, een sterk rechtvaardigheidsgevoel en een intense focus op interesses.