‘Mijn kinderen mogen maximaal één keer per week met iemand spelen uit school’

‘Als ouder word je voortdurend geconfronteerd met keuzes die de ontwikkeling en het welzijn van je kinderen beïnvloeden. Een van die keuzes waar ik zelf bewust voor heb gekozen, is om mijn kinderen maximaal één keer per week met een vriendje of vriendinnetje uit school te laten spelen.

Voor sommigen klinkt dit misschien strikt, maar voor ons werkt het uitstekend. Graag wil ik uitleggen waarom ik deze beslissing heb genomen en hoe het ons helpt om balans en rust te bewaren in het drukke leven van onze kinderen.

Een overvolle agenda voorkomen

In de huidige maatschappij hebben kinderen vaak een overvolle agenda. Naast school hebben ze sporttrainingen, muzieklessen, huiswerk, en soms zelfs nog andere activiteiten. Het lijkt soms alsof er altijd wel iets gepland staat, en dat kan behoorlijk stressvol zijn. Ik merkte dat mijn kinderen vaak moe en overprikkeld waren na een drukke week vol activiteiten.

Door speelafspraken te beperken tot één keer per week, zorg ik ervoor dat ze genoeg tijd hebben om tot rust te komen. Ze kunnen zich ontspannen, hun eigen spel bedenken, of gewoon even niets doen. Dit is belangrijk voor hun mentale gezondheid en helpt hen om de indrukken van de dag te verwerken.

Tijd voor gezinsleven en zelfstandigheid

Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen niet alleen tijd doorbrengen met vriendjes, maar ook met ons als gezin. Door speelafspraken te beperken, houden we tijd over voor gezamenlijke activiteiten. Dit kan variëren van samen een spelletje doen, tot een wandeling maken of gewoon gezellig samen eten. Deze momenten zijn waardevol voor het versterken van onze band als gezin.

Daarnaast leert het mijn kinderen om zelfstandig te zijn. Ze moeten soms zelf bedenken hoe ze hun vrije tijd willen invullen, zonder dat er altijd een vriendje is om mee te spelen. Dit stimuleert hun creativiteit en vermogen om zichzelf te vermaken. Ze leren dat het oké is om soms alleen te zijn en dat er veel plezier te halen is uit solo-activiteiten, zoals tekenen, lezen, of buiten spelen.

Een bewuste keuze

Deze keuze was niet altijd even makkelijk, vooral niet wanneer mijn kinderen vroegen waarom ze niet elke dag met iemand konden spelen zoals sommige van hun vriendjes. Maar ik heb gemerkt dat deze regel uiteindelijk zorgt voor meer rust en structuur in hun leven. Ze hebben nog steeds voldoende sociale interactie, maar het gebeurt op een manier die voor ons als gezin beheersbaar en prettig is.

Natuurlijk is elke situatie anders, en wat voor ons werkt, hoeft niet voor iedereen te werken. Maar voor ons is het beperken van speelafspraken tot één keer per week een manier om balans te houden in een druk leven en ervoor te zorgen dat onze kinderen opgroeien met genoeg tijd voor ontspanning, creativiteit, en gezinsleven.

Op deze manier hoop ik dat ze leren dat het belangrijk is om niet alleen altijd bezig te zijn, maar ook om tijd te nemen voor zichzelf, voor ons als gezin, en voor de dingen die ze écht leuk vinden om te doen.’