‘Mijn zus heeft zonder overleg onze dochter van 5 jaar oorbellen als verjaardagscadeau gegeven’

‘Het is natuurlijk lief bedoeld, van mijn zus. Ze wilde mijn vijfjarige dochter een geweldig verjaardagscadeau geven en ze heeft haar nu beloofd dat ze samen met haar tante gaat in haar oren mag laten schieten. Maar dat ze oorbellen cadeau geeft, heeft ze van tevoren helemaal niet overlegd met ons.

Dus wat moet ik nu? Het is niet dat ze het al gedaan hebben, dus in principe is het nog niet te laat. Maar mijn meisjes verheugt zich er nu op. En die vraagt nu elke dag, sinds haar verjaardag, wanneer ze oorbellen krijgt, met tante Emma. Lekker dan. Nu kunnen wij de slechteriken gaan spelen door te zeggen dat ze er nog te jong voor is en dat wij een leeftijd van rond de 10 jaar beter vinden voor zoiets als gaatjes.

Maar wat moet ik nu? Ik vind het ergens ook wel lief van haar, als tante. Maar het is gewoon niet dat wij het al tijd vonden voor zoiets als oorbellen, dus nu zitten we in een lastige situatie. Het laatste wat ik wil is ruzie met mijn zus hierover, maar ja, het is wel ons kind. Van vijf jaar. Die gewoon oorbellen krijgt als wij het tijd vinden. Een verrassing waar we gewoon niet blij mee zijn, maar waarvan we ook niet willen dat het onze hele familie overhoop gooit. Dat is het ook weer niet waard, want uiteindelijk mag ze echt wel oorbellen van ons. Alleen nu nog niet. Wat moeten we nu doen? Hoe kaarten we dit aardig aan? En vooral: hoe praat ik dit uit het hoofd van mijn kleuter? Zou ze het vanzelf vergeten, wat haar tante haar cadeau heeft gegeven voor haar vijfde verjaardag?’