‘Ik vind het niet oké dat mijn vriendin haar dochter dezelfde naam met ‘ie’ erachter geeft’

‘Goed, namen kunnen op elkaar lijken, dat begrijp ik. En zo erg lijkt het misschien niet. Maar mijn zoon is al drie jaar oud nu en heet Jack. Ik vind het de allerleukste en stoerste naam. Dan krijgt mijn vriendin een meisje en ze noemt haar precies hetzelfde, maar dan de meisjesvariant…

Sorry, dat vind ik gewoon niet oké, dat ze er ‘ie’ achter plakt. En dan denkt dat het een leuke, originele naam is? Jackie, dus. Dus onze kinderen heten praktisch hetzelfde.

Nou, ik vind het gewoon namen jatten. Eerlijk gezegd moet ik er even niets van weten, van haar dochter. Daar kan dat meisje niets aan doen, maar die namen staan nu tussen ons in. Ik neem het niet licht op, ik vind het raar dat ze mijn zoon al drie jaar kent en dan vervolgens bedenkt dat ze haar kind eigenlijk afgekort ook Jack noemt. En natuurlijk kort je Jackie altijd af naar Jack. Wat een idiote actie.

Niet blij met mijn vriendin haar naam

Al mijn vriendinnen zijn het vurig met mij eens. Zij snappen haar ook voor geen meter. En ze vinden dat ik er best wat kan zeggen. Dat wil ik wel, maar ik zou niet weten wat het oplost. Het is nu al te laat. Nee, ik denk niet dat onze vriendschap dit overleeft. Hoe kan ik nou elke dag dat ik haar spreek vragen hoe het met ‘haar Jack’ gaat? Pfff. Hoe verzin je het. Nooit heeft ze iets aangegeven over de naamkeuze of gezegd dat ze dit wilde doen. Ze heeft het zonder overleg gewoon gedaan. Wat een rotstreek.’