
‘Kan ik vragen of mijn zus haar kind een andere naam geeft dan dat ze nu heeft bedacht?’

‘Het is natuurlijk niet zo dat ik een naam kan opeisen. Toen mijn zus mij vertelde dat ze haar dochter Julia wil noemen, voelde ik een kleine steek van twijfel. Julia is een prachtige naam, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar er is een probleem: het is ook de naam van de moeder van mijn nieuwe vriend.
Mijn zus is wat ouder en is dus nu zwanger. Ik ben pas net samen met mijn nieuwe lover. En stel dat wij ooit een dochter krijgen, dan zou ik die naam misschien willen gebruiken. Kan ik haar vragen om een andere naam te kiezen?
Eerlijk gezegd voel ik me wat bezwaard bij die gedachte. Mijn zus heeft ongetwijfeld met zorg en liefde deze naam uitgekozen. Misschien heeft Julia voor haar een speciale betekenis, een herinnering of een emotionele lading die ik nog niet ken. Tegelijkertijd kan ik het niet helpen dat ik bang ben dat deze keuze voor ons later lastig wordt.
Ik heb overwogen om het ter sprake te brengen, maar hoe doe je zoiets zonder onredelijk of egoïstisch over te komen? Het is tenslotte háár kind, en het recht om een naam te kiezen ligt volledig bij haar en haar partner. Aan de andere kant weet ik dat we een hechte band hebben en open met elkaar kunnen praten. Misschien kan ik voorzichtig peilen of er andere namen op haar lijstje staan zonder haar onder druk te zetten.
Zus, doe jij even een andere naam
Ik kan moeilijk vragen: please, doe een andere naam. Maar ik hoop zo dat ze nog wisselt. Wat als ze bij Julia blijft? Dan moet ik dat accepteren. Het zou tenslotte vreemd zijn om haar te vragen haar keuze aan te passen voor een toekomstig scenario dat misschien niet eens uitkomt. En wie weet, tegen de tijd dat wij een dochter krijgen, hebben we misschien een totaal andere naam in gedachten. En tja, misschien blijven wij helemaal niet bij elkaar. Al gok ik dat niet, hoor.
Voor nu denk ik dat ik het gewoon laat rusten. Het belangrijkste is dat mijn nichtje een naam krijgt die haar ouders prachtig vinden. En als dat Julia is, dan is dat zo. Misschien wordt het later juist iets moois om te delen, in plaats van een reden om ons ongemakkelijk te voelen.