‘Ik twijfel over of ik mezelf in de zwangerschap wil laten vaccineren tegen kinkhoest’

Sinds ik zwanger ben, merk ik dat ik veel bewuster nadenk over keuzes die ik anders misschien automatisch had gemaakt. Eén van die keuzes is het vaccin tegen kinkhoest. Mijn verloskundige vertelde me dat het wordt aangeraden om je tijdens de zwangerschap te laten vaccineren, zodat je kindje meteen vanaf de geboorte beschermd is. Klinkt logisch. En toch… ik twijfel.

Aan de ene kant hoor ik dat kinkhoest een nare ziekte is, vooral voor pasgeboren baby’s. Hun longen zijn nog zo kwetsbaar, en een simpele hoestbui kan al heel gevaarlijk zijn. Het idee dat ik mijn kindje direct een soort beschermend schild kan meegeven, spreekt me enorm aan. Het voelt alsof ik iets extra’s kan doen om hem of haar veilig te houden.

Aan de andere kant ben ik ook bang. Bang voor bijwerkingen. Bang dat er toch iets in dat vaccin zit waarover we nu nog niet genoeg weten. Mijn lichaam voelt nu niet alleen van mij, maar ook van de baby. En daardoor weegt elke prik, elke pil en elk besluit ineens veel zwaarder.

Ik merk dat ik mezelf heen en weer duw tussen ratio en gevoel. De ratio zegt: “Doe het gewoon, het is onderzocht, het is veilig, het is bedoeld om je baby te beschermen.” Maar mijn gevoel zegt: “Wat als er tóch iets misgaat? Wat als ik later spijt krijg van deze keuze?”

Wat mij helpt, is informatie zoeken. Niet alleen online – daar raak je vooral verstrikt in tegenstrijdige verhalen – maar vooral bij professionals. Ik stel vragen aan mijn verloskundige, ik luister naar ervaringen van andere moeders, en ik probeer eerlijk te zijn over mijn eigen zorgen.

Misschien is dat uiteindelijk wel de kern: het gaat niet om blind ja zeggen of koppig nee, maar om een weloverwogen keuze. Of ik het vaccin straks neem of niet, weet ik nog niet. Maar ik weet wel dat ik die beslissing neem met het beste voor mijn kindje in gedachten…’

Waarom dit vaccin belangrijk is

Wat wel goed is om te weten: kinkhoest kan voor jonge baby’s levensgevaarlijk zijn. Ze kunnen benauwd raken, longontsteking krijgen en soms zelfs overlijden. Omdat baby’s pas vanaf twee maanden zelf hun eerste vaccinaties krijgen, hebben ze in die eerste periode nog geen eigen bescherming. Door jezelf tijdens de zwangerschap te laten vaccineren, geef je via de placenta antistoffen door. Dat werkt als een soort tijdelijk schild, precies in die kwetsbare eerste maanden.

Het vaccin is uitgebreid onderzocht en wordt wereldwijd aangeraden. Voor de moeder zijn de bijwerkingen meestal mild, zoals een zere arm of wat moeheid, maar de bescherming die het kind krijgt, kan van levensbelang zijn.