‘Is het raar dat onze oppas dit in ons huis doet als wij weg zijn, of stel ik me aan?’

‘We zijn heel blij met onze vaste oppas. Ze is betrouwbaar en kan eigenlijk bijna altijd wel als we haar om hulp vragen. Zeker nu onze kinderen al wat ouder zijn, is het fijn om af en toe het huis uit te kunnen. De kinderen slapen gewoon door en Merijn zit dan gewoon op onze bank.

En nou ja, ze doet soms ook nog wat andere dingen in ons huis als wij weg zijn.

Het is niet zo dat ze vreemden uitnodigt, hoor. En ze ruimt al het speelgoed op en ze pakt bijna nooit wat eten uit de kastjes, terwijl ik haar zeg dat ze zich zeker thuis mag voelen. Maar wat ze nou toch af en toe doet… Is dat ze bij ons in bad gaat. Ze heeft thuis in haar studentenkamer geen bad, en dat mist ze zo, zegt ze dan. Ze gebruikt lekker onze badolie en tja, kleedt zich daarna gewoon weer aan. That’s it. Ze doet het overigens niet elke keer dat ze komt oppassen, hoor. Het is nu denk ik drie of vier keer gebeurd.

De oppas voelt zich behoorlijk thuis

Ik vind het eerlijk gezegd een beetje raar, maar mijn man vindt het totaal niet interessant. ‘Laat haar lekker wat doen als wij urenlang weg zijn.’ Toch voelt het gek dat ze dan in een warm bad ligt, bloot, in ons huis… Terwijl ze oppast. Natuurlijk merken onze kinderen er niets van, want die slapen. Maar toch. Het is niet zo dat ze het ooit heeft gevraagd: ze ging er maar vanuit dat we het prima zouden vinden.

Stel ik me nu aan of is dit gewoon iets wat ik kan afkeuren? Het lastige is wel dat ik verder heel blij ben met Merijn. Ze is vriendelijk, beleefd, sociaal… Helemaal niets geks aan haar. Behalve dan dit badderen. Ze is zo lief voor onze kindjes en ze is gewoon volwassen, zelfverzekerd, geen jonge meid die niets durft… Maar wat durven betreft gaat ze in ons huis wel erg ver… Toch?’