”De oppas wil een wijntje drinken met een vriendin als onze baby slaapt, wat moet ik daar van vinden?”

‘Wat doe je als je oppas vraagt of ze een wijntje mag drinken in jouw huis, als jullie weg zijn? Ik vind het ergens geen probleem, hoor. Onze baby slaapt dan toch. Maar goed. Ze krijgt er wel voor betaald en vraagt er dan ook een vriendin bij.

Ben ik dan niet een beetje gek bezig, dat ik iemand betaal terwijl ze met haar vriendin wijn zit te drinken?

Ze stelde zelf voor dat ze gewoon een wijntje van thuis meeneemt. Ze is negentien jaar, ik denk ach, dat moet ze dan maar zelf weten. En ik snap het ook wel ergens, op vrijdagavond. Dan is dat natuurlijk voor haar slim geld verdienen. Gezelligheid en ondertussen een tientje per uur vangen voor een baby die boven in bed ligt. Ik twijfel een beetje of ik alcohol in mijn huis goed moet vinden in dit geval.

Mag onze oppas een wijntje?

Kijk, het is een betrouwbaar meisje en ze zal heus niet te veel drinken. Ze woont in de buurt en komt met de fiets. Ik neem aan dat ze niet hele flessen weg zuipt met haar vriendin. Maar een glas moet wel kunnen, toch? Ze is heel verantwoordelijk en zal echt niet snel te veel drinken. Ze blijft ook echt op onze baby letten, al hoef je daar niet zoveel aan te doen, want als hij slaapt, dan slaapt-ie. Ergens zit het me dwars dat ik haar betaal voor een avondje wijn drinken in ons huis en ook dat ze dan toch alcohol op heeft. Mocht er wel wat aan de hand zijn met ons kind, kan ze dan wel goed handelen? Of is dan half teut?

Wat is nou wijsheid om te zeggen? Ik wil ook mijn vaste oppas niet kwijt, maar ik weet niet zo goed of ik dit goed moet vinden? Het is ook mijn verantwoordelijkheid dat alles goed gaat met haar, toch?’