Een ode aan alle moeders die nu in de zorg werken
Mensen in de zorg zijn harder dan ooit aan het werk, terwijl vele anderen thuis blijven. Dat is een kleine ode waard, vind ik.
Want zonder de toppers in de zorg kunnen we nu al helemaal geen kant op, toch?
“In de coronacrisis staan verplegers, dokters, verloskundigen, artsen, onderzoekers, thuiszorgmedewerkers en zusters op om alle andere mensen in Nederland te helpen. Ik ben hen dankbaar.”
“Zelf ben ik nog niet ziek en niemand in mijn directe omgeving heeft het virus gekregen, maar ik kan me de situatie in een ziekenhuis nu als geen ander voorstellen. Wat zal het daar chaos zijn. En wat zullen zeker moeders daar hard werken, die thuis ook nog te maken hebben met kinderen die geen kant 0p kunnen. Die na een lange werkdag boodschappen willen doen, en vervolgens tegen een lege supermarkt aan lopen en geen groenten voor hun kinderen kunnen vinden. Dat is iets wat ik niet kan geloven. Dat moet anders, je kunt toch niet hebben dat juist de mensen wiens werk wél doorgaat nu, geen avondeten hebben?”
Bedankt, allemaal
“Ik ben hen dankbaar. Juist omdat zij nu degenen zijn waar we op leunen als land. Velen blijven thuiswerken deze week, maar voor sommigen gaat dat niet op. Deze moeders moeten wel zorgen voor anderen. En juist daarom stellen ze zich kwetsbaar op. Zij gaan de deur uit om mensenlevens te redden, terwijl ze hun gezin thuis achterlaten. Dat is dapper, in deze gekke tijden. Dat is een groot compliment waard. Ik zag op social media als langskomen dat mensen willen dat mensen in de zorg deze tijd extra worden betaald. Dat lijkt me nou een mooi initiatief van de overheid. Ze verdienen het”.
“Ik ben hen dankbaar, alle artsen en onderzoekers die momenteel vaccins ontdekken tegen het coronavirus. Ik ben hen ook dankbaar, die het land draaiende houden. Ook alle moeders bij de politie, de brandweer, in de supermarkten of in de apotheken: jullie werken ook keihard en dat wordt nu meer dan ooit gezien. Jullie zijn toppers, in de zorg en in alle vitale beroepen buiten de zorg. Jullie zijn dapper, moeders die vandaag op het werk zitten. We kunnen wel wat extra liefde gebruiken in deze tijd, dacht ik zo. En daarom deze ode. Meer dan verdiend.”
Tekst: Tessa Heinhuis
