
‘Ik begrijp niet dat mijn nette vriendin haar dochter zo’n ‘laagopgeleide’ naam heeft gegeven, sorry’

‘Ik begrijp niet dat mijn nette vriendin haar dochter zo’n ordinaire naam heeft gegeven, sorry. Het is een gedachte die me al een tijdje bezighoudt, en ik voel me er eerlijk gezegd een beetje ongemakkelijk bij. Begrijp me niet verkeerd, ik respecteer haar keuzes als moeder en als persoon, maar deze specifieke keuze wringt ergens.
Mijn vriendin is iemand die ik altijd heb bewonderd om haar verfijnde smaak en klasse. Ze is het type dat altijd precies weet wat te zeggen, wat te dragen, en hoe ze zich in elke situatie moet gedragen. Alles aan haar straalt een soort elegante eenvoud uit, en dat is precies waarom ik zo verbaasd was toen ik hoorde welke naam ze voor haar dochter had gekozen.
Het was tijdens een etentje dat ze de naam onthulde. Iedereen aan tafel glimlachte beleefd, maar ik voelde een lichte schok door me heen gaan. Het was niet wat ik had verwacht. Kayleigh. Een beetje Engels, dus. Ik dacht echt, ze krijgt een Mabel of een Annamarie, of een Sophie-Lynn of Emilie. Het paste gewoon niet bij het beeld dat ik van haar had.
De naam van de dochter van mijn vriendin
Ach ja, het is ook geen ramp. Namen zijn tenslotte persoonlijk, en wie ben ik om daarover te oordelen? Maar toch, elke keer als ik haar dochter zie en haar naam hoor, vraag ik me af wat haar ertoe heeft gebracht om juist deze naam te kiezen.
Misschien zit er een verhaal achter de naam, een betekenis? En misschien overdrijf ik, hoor. Is het geen laagopgeleide naam. Maar dat was even de eerste gedachte die ik kreeg toen ik het hoorde. Dat gevoel blijft wel. Ik weet het niet, en eerlijk gezegd, ik heb het haar nooit durven vragen. Het voelt als een te persoonlijke kwestie om aan te snijden.
Misschien moet ik het gewoon loslaten en accepteren. Dat doe ik natuurlijk ook. Maar soms kan ik er gewoon niet over uit, als ik aan andere mensen vertel hoe het kind van mijn vriendin heet. Uiteindelijk is het haar leven, haar kind, en haar keuze. En misschien is dat wel het belangrijkste: dat we elkaars keuzes respecteren, zelfs als we ze niet altijd begrijpen.