‘De naam voor onze zoon die begon als grap, maar uiteindelijk op de geboorteakte belandde’

19.08.2025 10:41

Tja, hoe vind je dan weer een mooie en originele jongensnaam? We wisten het maar niet bij onze tweede zoon. Onze oudste heet Liam en dat vinden we nog steeds heel mooi klinken. En toen begonnen we maar van alles te roepen naar elkaar, om wat inspiratie op te doen. Er bleef een opvallende naam hangen…

Tijdens mijn tweede zwangerschap hadden mijn partner en ik avondenlang gesprekken over namen. We maakten lijstjes, schrapten weer, voegden nieuwe toe – maar dé naam vonden we maar niet. We wilden allebei iets origineels, maar niet te gek. Iets dat opviel, maar ook niet te moeilijk zou zijn voor ons kind.

Op een avond, een beetje melig op de bank, grapte mijn partner: “Wat dacht je van Juno? Klinkt toch best stoer?” Ik schoot in de lach. Het was totaal niet serieus bedoeld. Maar toch bleef de naam hangen. De dagen erna betrapte ik mezelf erop dat ik het hardop zei, om te horen hoe het klonk. “Juno, kom je eten?” of “Juno, pak je jas.” En eerlijk? Het voelde eigenlijk helemaal niet zo gek.

De grap werd onze eerste keuze

Langzaam veranderde die grap in een serieuze optie. Hoe meer we de naam hoorden, hoe meer we hem gingen voelen. Hij was kort, krachtig en een tikje eigenzinnig – precies wat we zochten, zonder dat we ernaar op zoek waren.

Toen onze zoon werd geboren en de verloskundige vroeg: “Hoe gaat hij heten?” keken we elkaar aan. We hoefden niet meer te twijfelen. “Juno,” zeiden we tegelijk. Het kon gewoon niet meer anders. Dit was hem. En het past zo mooi bij Liam.

En zo belandde de naam die ooit begon als grap, gewoon op de geboorteakte. En elke keer dat ik zijn naam zeg, denk ik glimlachend terug aan dat moment op de bank – hoe een grapje uiteindelijk de mooiste keuze van ons leven werd. We vinden het een geweldige naam en de reacties zijn altijd heel positief.’