‘Mijn zwangere zus en ik willen onze zoons allebei Finn noemen, dus wat doen we nou?’

‘Toevallig dat mijn zus en ik dezelfde babynaam in ons hoofd hebben? Ja en nee. Ergens wel, want hoeveel namen zijn er wel niet voor jongens? Maar Finn is echt mijn favoriete jongensnaam, maar nu komt mijn zus opeens met het verhaal dat dit háár naam is.

Wat een gedoe. En ja, we zijn beiden zwanger. We weten het geslacht van onze baby’s nog niet, dus wie weet worden het meisjes, en dan is dit allemaal niet van belang. Maar stel, we krijgen allebei een jongetje. Nou sorry, maar dan heet mijn zoon gewoon Finn, hoor. Die naam wil ik al forever en ik vind het echt bij ons passen. Mijn man vindt het ook een geweldige naam en we zijn er eigenlijk helemaal over uit. Ik weet niet hoe mijn zus aan deze naam komt, op zich is het een populaire jongensnaam, maar goed, ze zegt nu dat als het een jongen is, ze geen andere naam weet.

Mijn zus en ik hebben dezelfde jongensnaam

Ik ben iets eerder dan mijn zus uitgerekend, dus dat geeft mij hoop. Ja, dan wordt het maar heel flauw, wie als eerste bevalt, mag de naam hebben? Maar ik ga mijn zoon niet mijn hele leven een ’tweede keuze naam’ geven omdat mijn zus moeilijk doet? Ze bedenkt maar iets anders, hoor. Volgens mij heeft ze deze naam ook gewoon van mij ingepikt omdat ze dit mij jaren geleden al hoorde zeggen. Ik ben gek op mijn jongere zusje, maar ze kan mij wel altijd een beetje nadoen. Ergens wel lief, want ze zal wat ik doe en zeg wel interessant vinden. Maar met de jongensnamen is het nu een heel ding geworden in ons gezin. En dat is lastig, natuurlijk. Ik vind het ook jammer, want ik merk dat ik er toch stress van heb. Wat doen we nou als we echt allebei niet willen switchen van naam? Is het dan raar dat neefjes allebei Finn heten? Ja, dat vind ik wel. We zien elkaar ook vaak genoeg, dus dan is het steeds: welke Finn bedoel je? Of wat dacht je dan als ze bij opa en oma spelen? Finn en Finn, kom eens?

Nee, ik zit er erg mee. Maar ik kan gewoon niet mijn naam veranderen voor mijn zus. Ik vind ergens dat ik er meer recht op heb, ja. Want dit is al heel lang mijn naam en niet die van haar. Dus ik hoop gewoon dat ik eerder beval en dat zij en haar man nog een nieuwe naam bedenken. Zo is zij gewoon, ze vindt deze naam nu leuk, maar misschien de volgende maand in haar zwangerschap niet meer. En dan heet hun zoon opeens Sam of Noah of iets anders. Helemaal prima. Zolang ze mijn naam maar lekker voor mij laat.’