‘Mijn zoon draagt graag elke dag roze jurken. Nou en?’
Is het nog steeds zo schokkend als een jongen wil spelen met roze en tutu’s en een meisje met schietdingen en dino’s? Nee, toch?
Dat vindt ook moeder Lindsay.
‘Mijn zoon wilde op zijn eerste verjaardag maar één ding: de prinsessenjurk van zijn zus dragen’, vertelt Lindsay. ‘Toen ik de jurk bij hem aantrok, draaide hij vrolijk en trots rond. Op dat moment realiseerde ik me dat ik de ouder was die ik altijd wilde zijn.’
Lindsay bedoelt daarmee dat ze haar kinderen, een zoon en een dochter, vrij laat om te ontdekken wat hun voorkeuren zijn. ‘Als mijn zoon een jurk wil dragen, is dat prima. En als mijn dochter Spiderman wil nadoen, hou ik haar niet tegen.’
Lekker laten
Zelf groeide Lindsay op met een sterke voorkeur voor jongenskleding. ‘Ik kleedde me als mijn kleine broertje, met een pet en een paardenstaart. Maar toe ik ouder werd en merkte dat dat niet ‘hoorde’, begon ik jurken en make up te dragen. Dankzij het beeld in de media geloofde ik dat er maar één manier was om als vrouw te bestaan: door make up te dragen, dun te blijven en me vrouwelijk te kleden.’ Dat wil ze niet voor haar eigen kinderen. Ze mogen zijn hoe ze willen zijn, in welke kleding dan ook.
‘Ik leer mijn kinderen dat gezinnen in allerlei geslachten, identiteiten en maten voorkomen. Dus als mijn zoon graag een jurk aan wil, dan vind ik dat prima. Ik wil de veilige haven voor ze zijn waarin ze oneindig kunnen experimenteren.’
