‘Mijn kind mag best een dag ziek thuisblijven van school, ook als hij niet echt ziek is’

‘Soms lijkt het alsof we als ouders alleen maar “officieel ziek” mogen zijn als er een thermometer in het spel is. Koorts? Dan is het duidelijk: thuisblijven, uitrusten, dikke sokken aan. Maar zodra die thermometer geen verhoging aangeeft, lijkt het alsof een kind automatisch gewoon naar school moet. Alsof dát het enige bewijs is dat iemand zich niet lekker mag voelen.

Ik zie dat anders. Mijn kind mag best een dag thuisblijven, ook zonder koorts.

Ik ken mijn eigen kind. Ik zie het aan hem wanneer hij écht niet zichzelf is. Soms zit het ’m niet in hoge temperatuur of snotneuzen, maar in kleine signalen: hangerigheid, een bleke kleur, prikkelbaarheid, moeilijk op gang komen. Soms zie ik gewoon dat zijn lijf en hoofd even rust nodig hebben. En dan hoeft hij van mij niet naar school, ook al is hij “niet officieel ziek”.

Ik vind dat een kind niet eerst volledig gevloerd hoeft te zijn voordat we luisteren naar wat zijn lichaam aangeeft. Sterker nog: ik geloof dat juist die momenten waarop hij nét niet fit is, maar óók niet doodziek, cruciaal kunnen zijn. Die dagen waarop hij misschien gewoon even wil bijkomen, rust wil ervaren, opladen zonder prikkels — dat zijn dagen die soms veel meer voorkomen dan de echte “ziek-ziek” momenten.

Een dag ziek thuisblijven, ook zonder koorts

En laten we eerlijk zijn: school is intensief. De drukte, het leren, het sociale gedoe… zelfs volwassenen hebben geregeld een dag waarop ze opstartproblemen hebben. Waarom verwachten we dan dat kinderen altijd maar door moeten? Dat ze elke dag op volle kracht moeten draaien, alsof ze kleine machines zijn?

Ik kies ervoor om te luisteren.
Niet naar wat perfect binnen de regels past, maar naar wat mijn kind nodig heeft.

Dat betekent ook dat ik hem soms een rustige dag thuis gun. Een dag om even bij te komen op de bank met een dekentje. Een dag zonder verplichtingen, zonder schooldruk, zonder “kom op, doorzetten”. Want kinderen kunnen niet groeien op doorzettingsvermogen alleen; ze hebben óók herstel nodig.

En wat ik merk?
Die rustdagen werken. Hij laadt op, hij wordt weer vrolijker, scherper, energieker. De dag erna gaat hij meestal uit zichzelf weer graag naar school — simpelweg omdat hij zich weer beter voelt. Omdat hij de ruimte kreeg om naar zijn eigen lichaam te luisteren.

Dus ja, mijn kind blijft soms thuis zonder koorts of andere hele ziek-zijn-symptomen. Lekker bij mama een dagje opladen. Het is allemaal al snel teveel hoor, voor die kleintjes. Gun ze af en toe die pauzes.’