‘Ik wil niet dat mijn ouders een vaste dag per week oppassen, hoe zeg ik dat aardig?’

Mijn ouders willen een vaste dag in de week oppassen op hun kleinkind. Dat vind ik heel lief, natuurlijk. En het zou ook leuk zijn. Maar er is altijd wat, en daar kan ik met mijn werk niet op rekenen. Dus heb ik liever gewoon een dag op de crèche.

Want daar kun je altijd op rekenen en vanuit gaan. Sorry, maar met mijn ouders is er zo vaak wat. Als ze op de dinsdag oppassen, dan zijn ze opeens in september weer 4 weken op vakantie. Ik snap dat, maar daarom kan ik niet echt blij zijn met een oppasdag. Het is een beetje wanneer het hen uitkomt. Dat begrijp ik hoor, ze zijn met pensioen en ze genieten van hun vrijheid.

Ik wil niet dat mijn ouders oppassen

Maar o, wat is dit nu lastig geworden. Toen mijn ouders aanboden om op hun kleinkind te passen, voelde ik me gevleid en dankbaar. Ze zijn dol op hun kleinkind en willen niets liever dan tijd met hem doorbrengen. Maar al snel kwam de vraag of ze elke week een vaste dag konden oppassen. Hoewel ik begrijp waarom ze het fijn zouden vinden, voelde ik meteen een knoop in mijn maag. Het idee dat ze elke week een vaste oppasdag zouden hebben, gaat eigenlijk niet. Het is gewoon te onzeker. Dan zijn ze ze op vakantie, dan weer ziek, dan weer iets anders belangrijks tussendoor. En ik moet echt naar kantoor op die dag, en mijn man ook. Maar hoe zeg ik dit tegen ze zonder hun gevoelens te kwetsen?

Op een créche kun je altijd rekenen, die zijn altijd open. En daarom heb ik liever dat mijn ouders alleen spontaan oppassen, dus niet een vaste dag doordeweeks. Dan moeten we gewoon werken. En daar ook echt vanuit kunnen gaan. Opa en oma mogen dan heerlijk een keer in het weekend oppassen, of een nachtje als wij weggaan, bijvoorbeeld. Dan blijft het voor iedereen leuk en is er ook geen irritatie als ze dinsdag na dinsdag niet kunnen. De juffen op de opvang zijn er nou eenmaal altijd.

Ik weet gewoon niet hoe ik het aardig kan zeggen, maar ik moet ook mijn baan serieus nemen. En werken gaat niet als er elke maand weer een dinsdag wegvalt… Ik hoop dat mijn ouders het me niet kwalijk zullen nemen, want ze zijn heel belangrijk voor mij en onze zoon’.