‘Ik was een thuisblijfmoeder en besloot ook een nanny aan te nemen. Dit is waarom’
Mensen hebben zich vaak afgevraagd waarom ik een nanny heb ingehuurd terwijl ik een thuisblijfmoeder ben. Mijn antwoord is eenvoudig.
Stephanie doet haar verhaal. ‘Ik wist dat ik hulp nodig had toen ik probeerde mijn zoon naar de speeltuin te brengen terwijl ik 5 maanden zwanger was. Het was heet die dag en ik voelde dat ik ging flauwvallen. Ik moest mijn man bellen om ons te komen halen. Het beangstigde me.
Volledige borstvoeding
Mijn oorspronkelijke plan was om een jaar fulltime thuis te blijven bij mijn zoon. Hij werd geboren in juni 2020, tijdens de eerste dagen van de pandemie. Tegen de tijd dat hij 18 maanden oud was, was ik klaar om hem in te schrijven voor kinderopvang en mogelijk weer aan het werk te gaan. Toen bleek ik echter tot mijn grote verbazing opnieuw zwanger te zijn.
Twee kinderen krijgen tijdens een pandemie is iets wat ik niemand toewens. Voor mij betekende het dat ik mijn baan als televisieverslaggever moest opgeven om thuis te blijven voor wat ik dacht dat een jaar van liefde voor mijn zoon zou zijn en een zachter, minder stressvol leven dan het leven op de werkvloer. Tjonge, heb ik me vergist.
In plaats daarvan leerde ik al snel dat exclusieve borstvoeding op verzoek betekende dat ik anderhalf jaar lang de hele nacht wakker moest worden om mijn zoon te voeden. Dat was een fulltime baan zonder dagen dat ik me ziek kon melden. Overdag stond ik altijd aan. Ik zorgde niet meer voor mezelf, deed niets meer aan mijn uiterlijk. Ik ging er aan onderdoor en mijn man zag het. We besloten toen professionele hulp in te schakelen.
Hulp nodig
Toen we eenmaal onze oppas hadden aangenomen, hoefde ik eindelijk eens niet naar de speeltuin. Ik had een pauze van het schoonmaken en het doen van klusjes die pijn deden vanwege de grote zwangere buik die in de weg zat.
In plaats daarvan had ik tijd om uit te rusten, te douchen, mijn haar te laten knippen en boodschappen te doen voor het gezin. Ik had tijd om ongestoord te ontbijten en lunchen, waardoor ik genoeg kon eten om mezelf en mijn dochter te voeden. Ze kwam voor 12 uur per week. Het voelde lange tijd alsof ik zelf had moeten redden, maar met de nanny in huis is het leven veel aangenamer en ben ik een leukere moeder. Ik kon een paar uur per week weer ademen.’