‘Ik ben zo opgelucht dat mijn zus deze naam heeft gegeven aan haar eerste dochter’

‘Het is een ongeschreven regel in families: baby’s zijn heilig, maar over hun namen mag stilletjes geoordeeld worden. Of keihard, als je je hart niet op je tong draagt maar eronder hangt. En ik geef eerlijk toe: ik had een beetje angst. Want mijn zus kreeg haar eerste dochter, en mijn familie is niet altijd even… eh, creatief met namen geweest.

Mijn oma heet Cock.

Enough said.

De spanning begon al bij week 18

Toen mijn zus aankondigde dat ze zwanger was, was ik dolblij. Maar ergens halverwege haar zwangerschap begon de echte zenuwslopende fase: de naamfase. Je weet wel, wanneer de aanstaande ouders mysterieuze hints geven als:
“Het is een korte naam.”
“Het komt niet veel voor, maar is óók niet raar.”
“Het past goed bij zowel een kind als een CEO.”

Nou, dat is nogal wat. Ik zag het al gebeuren: een meisje genaamd Storm, Lotus of – help – Pixie.

De grote onthulling

En toen kwam het. In de vorm van een simpele app in onze gezinsgroep. Geen fanfare, geen tromgeroffel. Gewoon:
“Ze is er! Welkom, Nora 💕”

Nora.
Ik las het drie keer.
En toen kwam het: pure, onversneden opluchting. Die naam is heel erg leuk en past bij alles. En het fijne is ook: dit is niet mijn eerste keuze wat meisjesnamen betreft. Dus mocht ik ooit een dochter krijgen, dan kan ik kiezen voor mijn eigen naam. Helemaal blij mee.’