‘We organiseren bewust geen verjaardagsfeestje voor onze vijfjarige zoon, en dat is prima’

Dit jaar slaan we het verjaardagsfeestje van mijn zoon over. Ja, ik weet dat hij vijf is en de meeste kinderen om hem heen graag feestjes vieren en partijtjes geven. Maar mijn jongen niet.

Mijn zoon is een lief, gevoelig kind dat snel last heeft van te veel prikkels. Hij houdt van rust en vindt het prettig om dingen op zijn eigen tempo te doen. Wanneer hij moet meedoen aan veel drukte en lawaai, raakt hij overweldigd, wat uiteindelijk zijn dag (en die van ons) behoorlijk kan verpesten. Een druk kinderfeestje? Doe je hem geen plezier mee. Sterker nog: hij vindt het zenuwslopend, is er doodmoe van en is blijer dat het weer voorbij is.

Dat is natuurlijk het tegenovergestelde van wat ik voor zijn verjaardag wil – ik wil dat hij zich veilig en blij voelt. Maar hij kan die spanning niet aan. Hij heeft genoeg vriendjes in de klas, maar ze allemaal bij ons thuis tegelijkertijd? Nee, dat kan hij in zijn koppie niet verwerken. En laat staan die dagen vooraf. Dan is hij al dagen zenuwachtig en niet te genieten. Nee, dat merkten we wel bij zijn vierde verjaardag. Het was een groot drama. Huilen, moe, boos: ik was totaal in de stress, want ik had nog 7 kleuters rondlopen, terwijl die van mij ontroostbaar was.

Verwachtingen loslaten

Ergens voelt het alsof ik moet voldoen aan de verwachting dat verjaardagen met giga kinderfeestjes horen.

In plaats daarvan kies ik ervoor om de verwachtingen los te laten. Waarom zou ik iets doen wat voor hem, en ook voor mij, alleen maar spanning oplevert? Het voelt bevrijdend om niet te hoeven voldoen aan wat ‘normaal’ is en gewoon te kiezen wat voor ons het beste werkt.

Dat we geen groot kinderfeestje of een partijtje organiseren voor zijn zesde verjaardag, betekent niet dat we zijn verjaardag niet vieren. Integendeel. Dit jaar maken we er een intieme dag van. We nodigen alleen opa en oma uit, maken zijn lievelingseten, en spelen zijn favoriete spelletjes.

Mijn man en ik nemen beiden de dag vrij zodat we ons echt op hem kunnen richten, zonder afleiding. En zo is het voor ons goed. En het maakt me gelukkig niets uit wat anderen daarvan zullen denken, of dat anderen het misschien zielig vinden. Het is niet zielig. Ik krijg vaak verbaasde reacties van andere ouders als ik vertel dat we geen kinderfeestje organiseren. Velen denken dat mijn zoon iets mist, of dat hij zich later zal herinneren dat hij geen feestjes had. Maar voor hem draait het allemaal om hoe hij zich voelt, niet om wat anderen verwachten.

Het is voor ons allemaal beter zo. Misschien vieren we het wel weer als hij ouder wordt, maar nu niet’.