‘Ik doe soms expres oordoppen in zodat ik mijn baby ’s nachts niet hoor huilen’

‘Ja, noem me maar een loedermoeder. Maar ik ben soms werkelijk waar zo uitgeput van het draaien van een groot gezin, dat ik oordoppen in doe zodat ik door kan slapen. Dan hoor ik mijn baby niet huilen.

En dan word ik ’s ochtends na acht uur slapen heerlijk fit wakker. Geen idee of mijn kleintje dan heeft gehuild in de nacht.

Dit is een bekentenis waar ik nooit had gedacht mee te maken te hebben. Moeder zijn is iets waar ik mijn hele leven naar heb uitgekeken, en toch zijn er momenten waarop ik mezelf overweldigd voel. Soms, wanneer de nachten eindeloos lijken, grijp ik naar mijn oordoppen, gewoon om mijn huilende baby niet te horen. Het voelt vreemd en schuldgevoel is er zeker, maar er schuilt ook een diepere reden achter.

Het Schuldgevoel

De eerste keer dat ik dit deed, overviel het schuldgevoel me meteen. Ik dacht aan alle moeders die zouden zeggen: “Hoe kan je dit doen?” Maar ja, als er echt hard wordt gegild, dan gaat mijn man er wel uit. Ik word wakker van echt licht en zacht piepje. De dagelijkse zorg en het constante slaapgebrek vreten aan mijn energie. Ik wil er altijd voor mijn kind zijn, maar het besef dat ik simpelweg niet alle energie heb, maakt me eerlijk gezegd een beetje angstig.

Een moment van rust nodig

Oordoppen indoen betekent voor mij niet dat ik niet om mijn baby geef. Het betekent dat ik soms rust nodig heb om de volgende dag weer klaar te staan. Door de constante onderbroken nachten en de emotionele uitputting ben ik soms niet op mijn best. Door de oordoppen te pakken, geef ik mezelf even een adempauze. Het is niet permanent; het is gewoon een manier om op sommige nachten even op adem te komen. En ja, dat heb ik nodig. Dus zo is het dan maar. Maakt me niet uit wat iedereen er van vindt.

Ik besef dat het idee van “perfect ouderschap” niet bestaat. Soms heb ik gewoon even een pauze nodig, en dat probeer ik nu toe te laten zonder mezelf daar steeds schuldig over te voelen. Op deze manier kan ik de volgende dag meer liefde en geduld tonen voor mijn kindje.

Moet ik me schamen?

Ik weet dat anderen hier waarschijnlijk een sterke mening over hebben, en dat is oké. Ik ben niet van plan dit elke nacht te doen, maar af en toe, wanneer ik die extra rust nodig heb. Het is een kleine aanpassing in mijn aanpak van het moederschap, maar ik zie het nu als een manier om mezelf gezond te houden en er uiteindelijk beter voor mijn baby te kunnen zijn.

Voor mij werkt dit tijdelijk, en ik weet dat het ouderschap draait om een balans tussen zorgen voor mijn kind en zorgen voor mezelf.’