Ella: “Mijn vriend ging vreemd en ik wilde bij hem weggaan, maar toen bleek ik zwanger te zijn”
Als je relatie niet meer is waar je op had gehoopt, dan kan dat heel teleurstellend zijn. Ella wilde daarom weg bij haar vriend: de koek was op. Maar toen bleek ze plotseling zwanger te zijn.
En dat terwijl ze jarenlang moeite hebben gehad om zwanger te worden. Toch liep alles anders in hun relatie, vertelt ze aan Vriendin.
“Pascal kwam op een zaterdagochtend weer eens binnenvallen, maar nu stond zijn blik anders: verdrietig en van slag. Er was iets gebeurd, dat zag ik meteen. Hij biechtte direct op dat hij was vreemdgegaan. Met een paar collega’s was hij nog ergens wat gaan drinken en toen was hij in gesprek geraakt met een vrouw. Het was zo ontspannen en ze had zo lief steeds een hand op zijn arm gelegd, dat hij zich voor het eerst sinds tijden weer gezien en aantrekkelijk voelde.”
“Ik zei dat hij voorlopig maar even bij zijn vriend moest blijven en woonruimte voor zichzelf moest gaan zoeken. Pascal was ontzettend verdrietig, maar begreep het wel. Hij stelde voor om nog één keer langs te komen om zijn spullen en kleding op te halen en ik stemde daarmee in. Die avond was voor ons allebei pijnlijk. Ik kon niet eens meer boos zijn, was vooral verdrietig om wat we hadden verloren. We hebben samen op de bank in elkaars armen zitten huilen.” En toen gebeurde het: de aantrekkingskracht was terug, en Ella en haar vriend hadden weer seks. En totaal onverwacht bleek het raak te zijn.
Weghalen
“Ook de tweede test die ik deed, gaf aan dat ik zwanger was. Ik barstte in huilen uit. Hoe kon dit? Niet zo, niet nu!”. Pascale was net bij haar weggegaan en uit huis. Daarom overwoog Ella een abortus. “Ik bracht Pascal op de hoogte, want ook al waren we uit elkaar, ik wilde dit niet voor hem geheim houden. Hij begreep mijn beslissing wel, al vond hij het natuurlijk vreselijk jammer, omdat een kind samen al zo lang onze wens was. Hij vroeg of ik wilde dat hij meeging naar de kliniek, maar dat heb ik afgehouden. Ondanks de bedenktijd die ik kreeg, heb ik geen moment getwijfeld aan mijn beslissing. Totdat ik me moest omkleden om me klaar te maken voor de ingreep.
Ik trok mijn broek uit en keek naar mijn buik. Opeens zag ik voor me hoe diep van binnen in die buik een klein mensje aan het groeien was. Een mensje dat zo sterk was, dat het alle hindernissen overwonnen had. En ik ging dat mensje nu laten weghalen… Ik keek op naar de dokter en zij zag het meteen aan mijn blik. Ik zei niets, maar zij zei, heel lief: ‘Je kunt nog terug, hè?’ Ik knikte, heb haar vriendelijk bedankt en me weer aangekleed. Samen met mijn vriendin heb ik die avond taart gekocht en gevierd dat ik moeder zou worden. Ook al was mijn relatie over, van dit kind zou ik héél veel gaan houden, ook als single moeder.”
Gezinnetje
Maar de liefde bleek sterker te zijn dan verwacht. “Vijf maanden nadat hij weer bij mij kwam wonen, werden we de dolgelukkige ouders van Sarah, een kerngezonde jongedame die inmiddels twee jaar is. Ze heeft zijn wipneus en mijn bruine krullen. En nu? Eigenlijk denken we na over een tweede kind… Want we weten zeker dat we van de eerste keer geleerd hebben, en dat we nu zo sterk staan dat we ook alle bijbehorende hindernissen met z’n tweeën aankunnen.”
Bron: Vriendin
De leukste leopard items voor in jouw kast: