‘Mijn schoonzus is niet langer welkom omdat ze mijn tweeling niet bij hun namen noemt’
‘Ben ik nou de gemene boeman in huis omdat ik niet wil dat mijn schoonzus nog op bezoek komt? Of sta ik in mijn recht?’, vraagt een moeder zich op social media af.
En veel moeders begrijpen haar standpunt. Het zit zo: deze moeder heeft een identieke tweeling van 6 jaar oud. Amy en Nina lijken op elkaar. Haar schoonzus Jane weigert de meiden bij hun naam te noemen.
‘Jane noemt ze gewoon de tweeling. Ze doet totaal geen moeite om ze uit elkaar te houden. En ik vind het belangrijk dat ze hun eigen identiteit ontwikkelen en als een eigen persoon worden gezien. Zeker nu ze 6 jaar zijn, hoop ik dat mensen ze uit elkaar houden en ze niet meer zien als een eenheid. Dat is voor hun eigenwaarde niet goed. En zo moeilijk is het niet, want ze hebben andere kapsels en totaal andere interesses.’
Stel ik me nou aan?
‘Mijn schoonzus, de jongere zus van mijn man, doet totaal geen moeite en weigert hun namen te leren. Ze lacht dan en zegt dat ze ze niet kan onderscheiden, en dus maar altijd de tweeling noemt. Onzin, vind ik. En dus is ze niet langer welkom in ons huis. De meiden doen hun best om met haar een band te krijgen. Dan vertelt mijn schoonzus me doodleuk: ‘Oh ik kreeg van een van de tweeling een tekening. Van de andere tweeling een knutselwerk.’ Vreselijk, om te horen. Het zijn mensen, geen objecten.’
‘Ik vind dit echt respectloos en heb dit ook tegen haar gezegd. Ze snapte het niet en is boos weggegaan. Mijn man steunt mij gelukkig wel. Het erge is dat mijn schoonmoeder het totaal niet begrijpt. Ze zegt dat de meisjes nog jong zijn en dat het juist leuk is dat mensen ze zien als ‘de twins’. Maar zo zie ik dat niet. Ben ik nou de slechterik in de familie, stel ik me aan? Of is het gewoon normaal om aan een tante te vragen of ze haar nichtjes bij hun eigen namen noemt? Zoveel is het niet gevraagd, toch?’
