Samantha overleed bijna tijdens haar bevalling: ‘Dit doe ik nooit meer’

Niet iedere bevalling gaat even soepel. En soms kan het zelfs bijna helemaal misgaan, zoals bij Sam gebeurde.

Samantha: “Ik was helemaal niet bang om te bevallen. Djaimy is mijn vijfde kind en de vorige bevallingen waren pittig, maar liepen volgens het boekje. Ik dacht dat deze bevalling juist makkelijk zou gaan.”

Toch ging het niet goed. Eerst kwam haar zoontje moeilijk op gang, maar niet veel later voelde zij zich zelf heel ziek worden. “Een paar uur na de bevalling via een keizersnede mocht ik mijn zoontje eindelijk voor het eerst vasthouden. Ik weet nog dat ik hem eindeloos veel kusjes gaf. Daarna werd ik steeds beroerder. Ik kreeg koorts, was benauwd en het voelde alsof mijn ingewanden eruit kwamen. Volgens de artsen was er niets aan de hand en waren het gewoon de gevolgen van de keizersnede.

Met Djaimy ging het gelukkig al snel steeds beter. Ik kreeg een katheter, sonde en diverse scans. Ik had een longontsteking en was ziek van de RSA-bacterie, die ik waarschijnlijk op de o.k. had opgelopen. Daardoor mocht ik Djaimy alleen maar vasthouden met een schort om en mondkapje voor. De pijn in mijn buik was inmiddels niet meer te harden. Het bleek dat er diverse abcessen zaten, ook was er een verstrengeling in mijn darmen ontstaan waardoor deze werden afgesloten.

Waarschijnlijk is er een fout gemaakt tijdens de keizersnede. Opnieuw moest ik onder het mes, nu voor een kijkoperatie. Tijdens die operatie sprongen mijn darmen, ook kreeg ik een bloedvergiftiging. Ik lag op sterven en om mijn leven te redden werd er een stoma aan mijn dunne darm geplaatst. Twee weken lang werd ik in kritieke toestand in slaap gehouden op de intensive care.”

Uiteindelijk krabbelde Samantha zelfstandig weer op, maar met de nodige nasleep. Ze is nog lang niet de oude en volgt een revalidatietraject om op te knappen. Dat dit haar laatste kind is, is voor haar duidelijk. “Voor nog geen miljoen zou ik opnieuw zwanger willen raken. Sowieso mag ik dat risico absoluut niet nemen van de gynaecoloog. Ik ben bang dat ik een volgende bevalling niet meer kan navertellen. Plus: ik ben oprecht dankbaar dat Djaimy en mijn andere kinderen er mogen zijn. Je moet gelukkig zijn met wat je hebt. Een van de eerste dingen die ik zei toen ik wakker werd op de IC was: ‘Dit nooit meer.’ En daar sta ik nog steeds voor honderd procent achter.”

Bron: RTL Nieuws