‘Onze oudere kinderen vinden de piemel van hun jongere broertje erg interessant om in te knijpen’

Van die dingen waarvan je denkt: waarom gebeurt dit toch? Dat vindt ook deze moeder: de piemel van haar jongste kind blijkt een enorm interessant iets te zijn voor zijn oudere broer en zus. Ze knijpen er graag in, als ze samen in bad zitten.

En dat stoort haar toch. ‘Waarom is dat toch zoiets boeiends hè, die kleine piemel van mijn peuter van twee jaar. Samen met zijn broer van vijf en zijn zus van zes jaar gaat hij in bad. Of ze gaan samen douchen. En dan moeten de grote twee altijd even knijpen in de billen en de piemel van de jongste. Pffff. Zo vermoeiend. Ik vind het zielig.

Piemel van hun broertje is een spel

Maar ik heb al tienduizend keer gezegd: niet doen. Wat begrijpen ze daar niet aan? Ik word er helemaal moe van. Elke avond hetzelfde riedeltje met het badderen. ‘Niet aan je broertje zitten met al dat knijpen en doen! Klaar!’. Maar ze luisteren zelden. Het is gewoon een soort spel of iets wat ze stoer laat voelen, denk ik. Maar het is wel vervelend en ik vraag me vooral af hoe ik het ze kan afleren. Dit is hun kleine broertje… Maar ik hoop toch niet dat ze denken dat ze dit bij elk kind kunnen maken, die jonger is dan dat zij zijn. Wat een discussie weer. Ik leg elke avond rustig uit dat een piemel gewoon van het kindje zelf is, dus dat ze daar niet aan hoeven te komen. En dat zij het ook niet leuk zouden vinden als het bij hen gebeurt. En dan is het de volgende dag toch weer knijpen en lachen.

Het is heel vervelend. Gelukkig kan het die kleine lieve peuter allemaal niet zoveel schelen. Hij geeft één gil en speelt vrolijk verder. Maar ja. Het zal wel weer een piemel-plas-fase zijn, dat dat allemaal interessant en lollig is.

Ik zou niet weten hoe ik dit nog duidelijker kan aanpakken dat ze er mee ophouden? Iemand tips?’