‘Onze kinderen mogen elke dag van de week hun schoen zetten en krijgen er ook wat in’

Ik ga het maar gewoon eerlijk zeggen: onze kinderen mogen elke dag hun schoen zetten in de Sinterklaasperiode. Ja, echt elke dag. En nog eerlijker? Ze krijgen er ook elke dag iets in.

Ik weet dat sommige ouders nu hoofdschuddend afhaken.
Dat dit “de magie verpesten” is, of dat ik “het veel te gek maak.”
Maar bij ons werkt dit… gewoon. En ik zal je vertellen waarom.

Het begon per ongeluk

Een paar jaar geleden zei ik in een onbewaakt moment tegen mijn oudste: “Je mag vanavond je schoen zetten, want het is bijna weekend.”
Dat werd de volgende dag: “Mag het nog een keer?”
En omdat ik moe was en het me eerlijk gezegd weinig kon schelen op dat moment, zei ik ja.

En toen zat ik dus ineens in een systeem.

Een systeem dat het hele huis ongelooflijk rustig maakt rond 18.30 uur.
Want als je elke dag je schoen mag zetten, dan zit je dus elke avond met gewassen haren, pyjama aan, en een beetje gedempt enthousiasme te zingen bij de open haard.

Ik vond dat verrassend werkbaar.

Maar wat krijgen ze dan met elke dag hun schoen zetten?

Nou, geen Playmobil, iPads of pony’s natuurlijk.
Ze krijgen kleine dingen. Héél kleine dingen.

Een mandarijn en een boekje

Een paar pepernoten en een letter

Een stickervel dat ik al maanden in een la had liggen.

Een chocolademunt.

Soms een kleurplaat die ik zelf printte

De truc is: het gaat ze niet om wat erin zit, maar om het ritueel.

Het adem-in-houden wanneer ze naar de schoen lopen.
Het geloven dat Sinterklaas ’s nachts echt even langs is geweest.
Het gefluister: “Ik hoorde iets!”

Dat is onbetaalbaar.

**Is het te veel? Misschien.

Is het magisch? Absoluut.**

Ik weet dat mensen vinden dat je de spanning moet opbouwen. Dat minder meer is. Dat kinderen tegenwoordig al genoeg krijgen. En dat klopt vast allemaal.

Maar weet je? Mijn kinderen genieten van elke avond.
En ik geniet mee.

We maken van elke dag in november en december een klein feestje.
Een mini-momentje tussen alle drukte door.
En als ik moet kiezen tussen “pedagogisch verantwoord” en “warme, herinnering-voor-altijd-momenten”, dan kies ik voor dat laatste.

En eerlijk: ik hou zelf stiekem ook van het schoenverrassingenspel…

Ik vind het leuk om iets kleins klaar te leggen.
Ik vind het leuk om hun gespannen gezichtjes te zien.
Ik vind het leuk dat ik eventjes weer in het Sinterklaasuniversum leef waar alles mogelijk is en waar een mandarijn ineens een schat is.

Misschien is dit vooral een traditie voor mij

Ik geef het toe: dit heeft net zoveel met mijn eigen jeugdsentiment te maken als met hun wensen. Ik wil dat ze later terugdenken aan deze periode als iets warms, gezelligs, over the top magisch.

En ja, dan mogen ze dus elke dag hun schoen zetten.
Want waarom eigenlijk niet?