‘Nee, mijn huwelijk komt niet vóór de kinderen’

06.11.2024 19:44
huwelijk voor kinderen

Een viral Instagrambericht: Kaitlin geeft eerlijk toe dat haar huwelijk niet vóór de kinderen komt, in die eerste, drukke jaren. Ze kan niet haar relatie op de eerste plek zitten als haar kinderen jong zijn en haar als mama veel nodig hebben. En doordat ze dit zo eerlijk zegt, wordt haar bericht al duizenden keren geliket en gedeeld.

Kaitlin en haar man zijn al 12 jaar getrouwd en hebben samen twee dochters.

Snel na haar bevalling wilde Kaitlin alweer close zijn met haar man: ‘Toen mijn eerste baby nog klein was, vertelde onze familie ons steeds dat mijn man en ik weer ‘moesten’ verbinden en dat we prioriteit ‘moesten’ geven aan onze relatie… Dus dat deden we dan maar. Terwijl we doodop waren. En helemaal geen zin hadden in seks, een strakke jurk aantrekken of een etentje buiten de deur. En ik was de hele tijd gespannen… Het beste moment van de avond was eenmaal thuis onze joggingbroeken weer aan hijsen, mijn slapende baby op mij leggen omdat ze daar thuishoort en daar het beste slaapt, en samen op de bank te kruipen om een film te kijken. Jonge kinderen zijn allemaal van nature veeleisend en kwetsbaar en zelfs de “makkelijkere” kinderen vragen veel: van ons lichaam, onze emoties, onze tijd, en ons geduld. Niet gek dus, dat je geen zin hebt in een polonaise aan je lijf. Ik vind mijn man nu ook niet belangrijker dan mijn kinderen. Zij gaan voor alles. Zij bepalen mijn ritme, mijn dag, mijn humeur en mijn leven.’

Kaitlin is moeder van twee dochters van 7 en 3 jaar, met een derde kind op komst. Haar bericht raakt iets gevoeligs bij ouders die dezelfde balans proberen te vinden tussen hun relatie en het voldoen aan de constante behoeften van jonge kinderen. Hoe kun je je sexy opstellen thuis, terwijl je gewoon doodmoe bent van het verzorgen van die kleintjes? Hoe belangrijk is het ook, die relatie, als je samen jonge kinderen opvoedt?

Nee, mijn huwelijk gaat níet voor onze kinderen

Moet je echt kiezen tussen huwelijk en ouderschap, of kunnen beide floreren in hun eigen tijd? Kaitlins verhaal heeft een bredere discussie aangewakkerd over gezinsprioriteiten, waarbij het idee van de “bounce-back” cultuur centraal staat—de opvatting dat jonge moeders snel weer hun oude routines moeten oppakken, inclusief date-avonden en tijd voor de rela. Maar waarom eigenlijk? Waarom moet je weer terug naar voordat je kinderen kreeg? Jullie zijn toch veranderd en dat is oké?

Andere moeders begrijpen haar en reageren: “Kinderen komen op de eerste plaats. Ze zijn maar even klein—ze hebben je altijd nodig, maar wanneer ze ouder zijn, is het niet hetzelfde als toen ze baby’s waren.”

“Onze kinderen zijn 1000% onze hoogste prioriteit, en mijn man en ik hadden ons niet gelukkiger of meer gezegend kunnen voelen.”

Wat Kaitlin vooral wil zeggen is dit: ‘Focus je in die eerste jaren met kleine kinderen onder de vier jaar, lekker op de kinderen. Die dates samen komen wel weer. Het is nu belangrijker dan ooit om thuis te zijn. Daar hoor je, en niet ergens in een cool restaurant. Nee. Samen thuis de kinderen naar bed brengen, dat is wat telt. Jullie tijd komt wel weer. En schaam je niet om dat te vinden.’