‘Mijn kinderen mogen elke avond hun schoen zetten, tot Sinterklaas weer teruggaat’

Sommigen verklaren me voor gek, maar bij ons thuis is het vaste prik: zodra de intocht van Sinterklaas is geweest, mogen mijn kinderen elke avond hun schoen zetten. Ja, je leest het goed: élke avond. Tot aan 5 december – of officieel, totdat de goedheiligman weer terugkeert naar Spanje – maken wij van het schoen zetten een dagelijks ding.

Waarom ik dit doe?

Voor mij is Sinterklaas de gezelligste tijd van het jaar. Ik ben zelf opgegroeid met die magische spanning van de schoen zetten: de glimmende wortel voor het paard, het liedje dat je zong voor het slapengaan, en dan de verrassing de volgende ochtend. Maar in mijn jeugd mochten we dit maar een paar keer per seizoen doen. En eerlijk? Dat vond ik jammer. Die magie had van mij wel langer mogen duren.

Nu ik zelf moeder ben, wil ik dat mijn kinderen zoveel mogelijk van die magie meepakken. Waarom zou ik ze dat gelukkige moment van verwachting niet elke avond gunnen? Voor mij draait Sinterklaas niet alleen om cadeautjes, maar ook om die warme sfeer, de spanning, en de traditie. En ja, ook een beetje om het zien van die blije gezichtjes ’s ochtends – daar kan geen uitgeslapen nacht tegenop.

Het geheim van “elke avond”

Nu hoor ik je denken: Is dat niet ontzettend veel werk (en geld)? Het antwoord is nee, want de truc zit ‘m in het klein houden. Het gaat niet om grote cadeaus of extravagante verrassingen. Meestal vinden mijn kinderen in hun schoen iets simpels: een handje pepernoten, een mandarijn, een klein cadeautje van de kringloop of een kleurplaat die “de Pieten” voor hen hebben achtergelaten. Soms laat ik zelfs een briefje achter waarin Piet vertelt wat voor streken ze hebben uitgehaald in huis, of een compliment geeft over hoe goed mijn kinderen hun liedje hebben gezongen.

Door het klein en speels te houden, blijft het spannend en betaalbaar. Het gaat om de magie, niet om de waarde van wat erin zit.

Het effect op mijn kinderen

Ik moet toegeven dat het niet altijd een strak georganiseerd feest is. Soms vergeet ik iets in de schoenen te stoppen en moet ik ’s ochtends snel improviseren. Maar dat maakt het juist menselijk. Wat ik vooral merk, is dat mijn kinderen enorm genieten van die kleine momenten van blijdschap. Het is niet alleen een ritueel, maar ook een moment van verbinding: samen zingen, samen lachen om wat de Pieten “nu weer hebben gedaan”, en samen aftellen naar pakjesavond. Ze geloven uiteindelijk maar een paar jaar, dus ik haal daar alles uit.

Ook leren ze op een speelse manier dat niet alles groots hoeft te zijn. Een briefje van Piet, of gewoon de belofte dat Ozosnel genoten heeft van zijn wortel, maakt hen al gelukkig. Het gaat om het idee dat Sinterklaas echt “langskomt”. En ja, ze leren ook geduld, want niet elke avond zit er iets spectaculairs in de schoen.

Wat anderen ervan vinden

Niet iedereen begrijpt mijn aanpak. “Worden je kinderen dan niet veel te verwend?” krijg ik vaak te horen. Maar eerlijk? Ik vind dat onzin. Het gaat om de beleving, niet om de cadeaus. Daarnaast leer ik mijn kinderen ook om dankbaar te zijn, hoe klein de verrassing ook is. En voor de skeptici: nee, ze verwachten niet dat ze na Sinterklaas dagelijks iets in hun schoenen vinden. Ze weten dat dit bij deze bijzondere tijd van het jaar hoort, en zodra Sinterklaas weer naar Spanje is, stopt het feest ook echt.

Waarom ik het blijf doen

Elk gezin viert Sinterklaas op zijn eigen manier, en dat is juist het mooie van deze traditie. Voor mij draait het niet om de regels, maar om wat het feest bijzonder maakt voor mijn kinderen. Lekker samen liedjes zingen bij de haard. Misschien vinden ze het later overdreven, of misschien kijken ze er met dezelfde warmte op terug als waarmee ik het nu organiseer. Tot die tijd blijven we zingen, wortels klaarleggen en vol spanning naar de volgende ochtend toeleven.

Want wie weet? Misschien heeft Sinterklaas vannacht wel een chocolademunt achtergelaten, of heeft Piet weer eens de schoenen door elkaar gehaald. Bij ons blijft het in elk geval een magische tijd – vanaf de intocht tot het moment dat de stoomboot weer uit zicht verdwijnt. Ik vind het ook wel slim, want nu haal ik ook de spanning van het één keer de schoen zetten weg. Ze slapen daardoor gewoon beter en het is echt een aanrader voor iedereen. Doe er gewoon een stickertje in, een knutselwerkje, nieuwe stiften… Kinderen zijn met alles blij. Het gaat om het feestje eromheen.’