‘Is elk weekend een oppas nodig hebben te verwend, of een gewone luxe?’
Ik wil niet zeuren, hoor. Maar het is best onmogelijk om altijd maar aan te staan voor je gezin en daarnaast ook nog een leuke vriendin, partner en collega te zijn. Ik ben gewoon doodop, met drie jonge kinderen en een baan.
En dus vroeg ik me af: moet ik niet eens wat vaker een oppas vragen? Als in: elk weekend?
Zodat mijn man en ik tijd hebben voor elkaar, voor onze vrienden? Voor ons leven buiten dit huis? Is dat dan te verwend, of is dat eigenlijk heel gewoon, omdat je anders deze drukke tropenjaren niet overleeft, samen?
Ik vroeg eens rond bij vriendinnen. De meningen blijken verdeeld. De ene vriendin vraagt met gemak drie avonden in de week een oppas, zeker als haar kleine al naar bed is. Dan merkt haar dochter toch niet of ze thuis op de bank zit of nog even gaat sporten of wat gaat drinken met iemand. Een andere vriendin vraagt liever haar ouders of anders blijft ze zelf maar thuis. Ze vindt het niet erg om in deze jaren lekker een huismus te zijn.
En ik? Ik kan mijn kinderen heel moeilijk achterlaten bij een oppas: dat voelt gewoon niet goed, voor mij. Ik wil er zelf zijn in deze jaren. Want ja, vergeet niet… Ze zijn maar zo kort jong. En terwijl ik ze elke dag zie, zie ik ze ook groter worden. Wijzer. Onafhankelijker. Geen kus meer op het schoolplein, want ze hebben haast, hop, naar hun vriendjes…
Nu ben ik misschien moe, maar ooit kijk ik terug op deze jaren en dan zal ik willen dat ik me nog eens zo moe voelde. Dan zal ik verlangen naar dat speelgoed dat altijd maar op de grond ligt en die wasmand die altijd maar vol is. Ooit is het er niet meer, dan zijn de kinderen niet meer zo klein, en gaan ze hun eigen weg. Het breekt mijn hart als ik daar al alleen maar aan denk… Want ook jouw kinderen zijn vandaag het kleinst wat ze ooit zullen zijn.
Dus ja, ik ben moe. Het is druk en veel om te werken als moeder en je huishouden bij te houden, je vriendinnen te zien en je relatie leuk te houden… Ik begrijp je helemaal, als jij je ook zo voelt. Soms is er niet genoeg koffie. Of wijn. Maar probeer er ergens ook bewust van te genieten, van die chaos, van die hectiek. Je moet er ook niet aan denken, toch, om je super uitgerust te voelen? Dat lijkt me maar wat saai, eigenlijk. En eenzaam.
Ik knuffel nog even met die lieve kleintjes van me, nu ze klein zijn. En dit weekend blijf ik gewoon thuis. En volgend weekend ook.
Volg mij voor meer verhalen over het geluk van kinderen en het onderzoek dat ik hier naar heb gedaan voor mijn tweede boek, HAPPY KID! Vanaf 21 oktober overal te koop!
View this post on Instagram
