‘Mijn dochter slaat mij als ze haar zin niet krijgt, ook in het openbaar. Ik schaam me dood’

31.10.2024 12:06
dochter slaat mij

Wat als je kind jou slaat? Hoe doorbreek je dit gewelddadige patroon? ‘Dit is een onderwerp waar ik eerlijk gezegd niet graag over praat. Maar misschien helpt het als ik mijn ervaring deel – en hopelijk kan ik ook andere ouders helpen die hiermee worstelen. Mijn dochter, mijn prachtige kleine meisje dat ik zoveel liefde wil geven, lijkt de laatste tijd volledig haar geduld te verliezen als ze haar zin niet krijgt. Ze begint te slaan, en dat doet ze niet alleen thuis, maar ook midden op straat, in de supermarkt of waar we ook zijn.’

Het schaamtegevoel dat daarbij komt kijken, is soms overweldigend. Natuurlijk schaam ik me dan dood als anderen het zien, dat mijn dochter mij slaat.

Ik vraag me vaak af waar dit gedrag vandaan komt. Ze is nog jong, en ik besef dat peuters en kleuters hun emoties moeilijk onder controle kunnen houden. Voor hen is frustratie of teleurstelling een groot gevoel, en ze hebben nog geen strategieën ontwikkeld om hiermee om te gaan. Toch vraag ik me af of ik iets verkeerd doe. Ligt het aan mijn aanpak? Is het gewoon een fase? Mijn zoon is ouder en deed dit nooit zo met fysiek geweld, maar mijn dochter gaat gelijk met haar arm omhoog als ze boos wordt.

Het gevoel van schaamte

En dan sta je daar, in de supermarkt. Met een kind dat wild met haar armen naar je gezicht slaat. Terwijl ik probeer rustig te blijven en de situatie onder controle te houden, voelt het alsof iedereen om ons heen denkt dat ik mijn kind niet goed genoeg heb opgevoed. Het maakt het lastig om mijn kalmte te bewaren. Vaak wil ik haar snel geruststellen, of toch maar toegeven aan wat ze wil hebben op dat moment, puur om het gedrag te stoppen.

Toch besef ik dat toegeven een oplossing op de korte termijn is, maar het probleem uiteindelijk alleen maar groter maakt. Als ik telkens toegeef, leert ze dat slaan effectief is om haar zin te krijgen. In plaats daarvan probeer ik kalm te blijven en duidelijk te maken dat slaan niet acceptabel is. Het helpt om op haar ooghoogte te gaan zitten, rustig te praten, en haar te laten weten dat ik begrijp dat ze boos of verdrietig is. Het is belangrijk dat ze weet dat ze haar gevoelens mag uiten, maar dan wel zonder te slaan.

Maar weet je? Hier heb je ook niet altijd tijd en geduld voor, als je net in de kleedkamer van de zwemles staat. Je wilt gewoon niet dat je kind jou slaat. Het is geen klein tikje, ze wilt echt een paar keer goed hard slaan, en altijd probeert ze dat in mijn gezicht te doen. Als ze op de grond staat gaat ze er ook bij schoppen.

Zoeken naar oplossingen

Ik heb gesproken met andere ouders en zelfs met een kinderpsycholoog, die aangaf dat dit gedrag vaker voorkomt en dat kinderen in deze leeftijdsfase van 4 tot 5 jaar nog leren om met emoties om te gaan. Dit gaf me rust, en het gaf me de kracht om door te gaan zonder dat ik me minder waard voel als ouder. Ook kreeg ik tips om hier consequent in te blijven: als ik altijd dezelfde aanpak volg, leert mijn dochter op een gegeven moment dat slaan niet werkt.

Mijn dochter slaat mij

Maar soms mag ik er ook best van huilen. Het is dan gewoon heel pittig om een leuke moeder te blijven, als je dochter jou slaat. Het geeft ook verdriet in het moederschap, als je kind zo tegen jou kan doen. Agressie is iets wat ik gewoon niet herken in mijn kind.

Hopelijk kan ik ooit terugkijken en trots zijn dat we samen deze lastige periode hebben overwonnen. Maar voor nu is het gewoon heel, heel zwaar om met haar de deur uit te gaan. Ik zie echt op tegen mijn mamadag met haar, hoe hard dat ook klinkt. Maar je weet nooit wat voor bui ze heeft als we ergens heen gaan.’