De Shettles-methode: dit bepaalt of je een jongen of een meisje krijgt

De Shettles-methode is een theorie die is ontwikkeld door Dr. Landrum Shettles in de jaren 1960. Deze methode stelt dat bepaalde factoren, zoals het tijdstip van geslachtsgemeenschap en de timing van de eisprong, de kans op het krijgen van een baby van een specifiek geslacht kunnen beïnvloeden. Dr. Shettles beweerde dat deze factoren het verschil kunnen maken tussen het krijgen van een jongen of een meisje.

Hier zijn de basisprincipes van de Shettles-methode:

Timing van geslachtsgemeenschap: De methode suggereert dat het tijdstip van geslachtsgemeenschap in de menstruatiecyclus de kans op het krijgen van een jongen of een meisje kan beïnvloeden. Dr. Shettles geloofde dat sperma met het Y-chromosoom (jongens) sneller zijn maar minder duurzaam dan sperma met het X-chromosoom (meisjes). Daarom zou geslachtsgemeenschap dichter bij de ovulatie de kans op een jongen vergroten, terwijl geslachtsgemeenschap enkele dagen vóór de ovulatie de kans op een meisje zou vergroten.
Zuurgraad van de vagina: Dr. Shettles suggereerde dat de zuurgraad van de vagina invloed kan hebben op de overleving van sperma. Een meer zure omgeving zou de overlevingskansen van spermacellen met het Y-chromosoom (jongens) verminderen, waardoor de kans op een meisje zou toenemen.

Kijk, neem het wel met een korrel zout. Niet alles is bewezen. Het geslacht van een baby wordt voornamelijk bepaald door de combinatie van chromosomen van de moeder en de vader op het moment van bevruchting. Het is dus onwaarschijnlijk dat timing van geslachtsgemeenschap of andere externe factoren het geslacht van een baby op betrouwbare wijze kan beïnvloeden. Ouders die specifiek een baby van een bepaald geslacht willen, worden geadviseerd om realistische verwachtingen te hebben en zich bewust te zijn van de beperkte controle die ze hebben over deze kwestie.

En weet je: je krijgt uiteindelijk wat bij je past. En jongens en meisjes: ze zijn allemaal net zo leuk. En ondeugend, dat ook.