‘We hebben gekozen voor een aparte, korte jongensnaam en krijgen daar veel negatieve reacties op’
Een bijzondere naam hebben we gekozen, dus daar kun je dan reacties op verwachten. Dat snap ik. Maar dat onze jongensnaam zoveel negatieve reacties oplevert, doet toch pijn. Het is een aparte naam die wij heel mooi vinden.
Maar niet iedereen, blijkt. Ach, het gaat om onze keuze. Maar we krijgen een beetje reacties als: ‘Oh, dat is een aparte naam! Heel bijzonder!’, maar dan zegt niemand dat ze ‘m mooi vinden. Of dat ze het een leuke naam vinden. ‘Dat past wel bij jullie’, zegt iemand dan. Maar goed. Ik laat het maar gebeuren. We hebben onze zoon Oos genoemd. Geen Moos, maar Oos.
“Dat is wel héél kort,” zei een familielid met opgetrokken wenkbrauwen. “Waarom geen echte naam?” voegde een vriend eraan toe. Zelfs in de supermarkt als iemand vraagt, oh hoe heet je kleintje? Dan kreeg ik soms verbaasde of zelfs geschrokken blikken. Het voelde alsof elke reactie een soort oordeel was, en dat kwam eerlijk gezegd best hard aan. Ik begon zelfs even te twijfelen: was onze keuze misschien écht te ongewoon? Het is een stadsdeel in Duitsland, maar niet echt bekend als voornaam. Oos is 53x gegeven als voornaam in 2023 in Nederland.
Negatieve reacties op de naam
Voor ons is Oos meer dan alleen een korte naam; het heeft iets intiems en eigens. We wilden geen lange, ingewikkelde naam. We vinden het mooi hoe Oos lekker makkelijk uit te spreken is en geen gekke afkortingen nodig heeft. Het klinkt misschien ongebruikelijk, maar het voelt heel natuurlijk voor ons. En ja, misschien heeft het iets rebels, maar dat past eigenlijk ook bij hoe wij in het leven staan. Het is een nieuwe naam, dat vinden we juist zo leuk. Het betekent iets als het oosten, rechtvaardig (van Joost), zoon (van Moos).
En waarom maakt een korte naam zoals Oos zo’n indruk? Misschien verwachten mensen het niet? Korte namen kunnen soms worden gezien als “minder serieus” of “onaf.”
Gelukkig zijn wij er blij mee. En ons kleine mannetje is een echte Oos. Het blijft soms moeilijk om de opgetrokken wenkbrauwen en opmerkingen te negeren, vooral als het gaat om mensen die dichtbij ons staan. Het is tenslotte onze keuze, en het belangrijkste is dat wij als ouders erachter staan. De naam Oos voelt voor ons krachtig, liefdevol en eigen. Ook houd ik me vast aan het idee dat als mensen onze zoon ontmoeten, de naam vanzelf bij hem zal gaan passen en dat iedereen eraan zal wennen. Maar leuk is het zeker niet, die verbaasde blikken als ik hem voorstel.