‘Ik laat mijn kind niet meer verven op school en de bso, zijn kleren zijn altijd vies’

‘Opeens was ik er klaar mee. Ik koop nieuwe kleding voor mijn zoon en breng hem knap en mooi aangekleed naar school. Dan gaan ze daar zitten verven en ook nog op de bso. Als ik hem ophaal zit hij totaal onder de vlekken. Sorry, maar ik vind dat niet meer normaal. Ik heb nu gezegd dat hij niet meer mee mag doen met verven.

Want ik blijf maar nieuwe kleding kopen? Ik heb al vaker aangegeven dat ze hem een schort om moeten doen, want ik krijg die vlekken er echt niet uit.

Als ouder wil ik natuurlijk dat mijn kind plezier heeft op school en bij de buitenschoolse opvang (BSO). Creatieve activiteiten zoals verven zijn een geweldige manier voor kinderen om hun verbeelding te stimuleren en hun motorische vaardigheden te ontwikkelen. Maar eerlijk gezegd, ben ik de voortdurende strijd met verfplekken op de kleding van mijn kind zat. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen komen zijn kleren steevast vies terug. Daarom heb ik besloten dat mijn kind niet meer gaat verven op school en de BSO. Het is wel even goed zo. Ik heb letterlijk deze lente en zomer al tien shirtjes weg kunnen gooien. Dat kost me gewoon bakken met geld.

Mijn kind doet niet meer mee met verven

Ik hoop maar dat de juffen dat begrijpen. En sorry, maar dan verf ik af en toe wel thuis met hem, voor zijn ceativiteit. Blijft alles tenminste schoon. De verfplekken zijn vaak zo hardnekkig dat ze er niet meer uitgaan, zelfs niet na meerdere keren wassen. En dat is zo zonde, zeker als ik net een echt leuke outfit weer had gekocht voor hem. Je blijft toch niet aan de gang als moeder? De juffen begrepen mijn frustratie en boden aan om extra voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals betere schorten en extra toezicht tijdens het verven. En ik gaf zelfs een oud shirt mee in zijn rugzak, voor het geval dat. Maar dat trok hij op dat moment in alle enthousiasme natuurlijk niet aan. En dat kan ik hem ook niet kwalijk nemen, het is een knul van vijf jaar. Die denkt daar dan niet aan.

Ik wil natuurlijk niet dat mijn kind zijn creatieve ontwikkeling mist. Daarom heb ik met de leerkrachten afgesproken dat hij aan andere, minder rommelige creatieve activiteiten kan deelnemen, zoals tekenen met potloden, kleien of knutselen met papier en lijm. Thuis zorg ik ervoor dat hij nog steeds kan verven, maar dan in speciale verfkleding die ik makkelijk kan wassen of vervangen. Hoewel het misschien een rigoureuze beslissing lijkt, voelt het voor mij als de beste oplossing. Ik kan niet elke maand zestien nieuwe shirts betalen en ik laat hem niet in vieze kleren rondlopen. Dus zo is het dan maar even.’