Kan het kwaad als je baby scheel kijkt?
Je baby’s ogen gaan vaak nog wat verschillende kanten op: dat noemen we niet scheel kijken, maar loensen. Kan het kwaad? En wanneer trek je wel aan de bel bij de dokter?
Vaak gebeurt het als je baby moe is.
Het is normaal dat baby’s in de eerste paar maanden van hun leven af en toe scheel kijken, omdat hun oogspieren nog niet goed ontwikkeld zijn en ze hun ogen nog niet goed kunnen coördineren. Dit wordt ook wel “fysiologische scheelheid” genoemd en het is meestal tijdelijk en gaat vanzelf over naarmate de baby ouder wordt.
Echter, als de scheelheid aanhoudt na de eerste zes maanden van het leven van de baby, is het belangrijk om een oogarts te raadplegen. Dit kan een teken zijn van een probleem met de ogen of de oogspieren, zoals strabismus (een aandoening waarbij de ogen niet goed samenwerken) of amblyopie (een aandoening waarbij de visuele ontwikkeling van één oog achterblijft). Als deze aandoeningen niet worden behandeld, kan dit leiden tot blijvende visuele problemen, zoals een verminderd dieptezicht, slechtziendheid of blindheid aan één oog.
Kortom, als je baby na een half jaar nog regelmatig scheel kijkt, is het belangrijk om dit te laten beoordelen door een oogarts om eventuele problemen tijdig te behandelen en blijvende schade aan de ogen te voorkomen. Zeker vanaf 1 jaar zou een kind niet meer loensen. Het consultatiebureau houdt dit ook de gaten: vanaf 3 jaar wordt het zicht van je kind in de gaten gehouden met oogtesten. Zo weet je wanneer je lang een arts moet.
